اعمالي چون زيارت امام حسين(ع)، احيا و قرائت دعاي كميل در اين شب سفارش شده است.
به گزارش فارس، برخي از روزها و شب‌هاي سال از منزلتي ويژه نزد خداوند باري‌تعالي برخوردار است؛ شب و روز نيمه شعبان نيز يكي از آن روزهاست كه احيا و شب زنده‌داري در اين شب بسيار مورد تاكيد واقع شده است.
در نيمه شعبان مولودي مبارك پا به عرصه گيتي مي‌گذارد كه مايه مباهات و افتخار مسمانان و به خصوص شيعيان است. از امام جعفر صادق عليه‌السلام روايت است كه از امام محمدباقر عليه‌السلام درباره فضيلت شب نيمه شعبان سؤال شد؛ امام فرمود: «آن شب بعد از ليلة‌القدر افضل شب‌ها است، در آن شب خداوند به بندگان، فضل خود را عطا مى‌فرمايد و ايشان را به مَنّ و كَرم خويش مى‌آمرزد، پس سعى و كوشش كنيد در تقرّب جستن به سوى خداى تعالى در آن شب، كه آن شبى است كه خدا قسم ياد فرموده به ذات مقدس خود كه سائلى را از درگاه خود تا زماني كه مطلب گناهي را درخواست نكند؛ دست خالى برنگرداند و آن شبى است كه قرار داده حق تعالى آن را از براى ما به مقابل آن كه قرار داده، شب قدر را براى پيغمبر ما صلَّى الله عليه وآله وسلم، پس كوشش كنيد در دعا و ثنا بر خداى تعالي.» براى شب و روز نيمه شعبان چند عمل وارد شده است كه به شرح ذيل است:
ـ غسل، كه باعث تخفيف گناهان مى‌شود.
ـ اين شب را به نماز، دعا و استغفار سپري كند، در روايت است كه هر كس اين شب را احيا دارد، دل او نمي‌ميرد، در روزى كه دل‌ها بميرند.
ـ زيارت امام حسين عليه‌السلام كه باعث آمرزش گناهان است.
ـ دعاى كميل را كه در اين شب وارد شده است، خوانده شود.
ـ در شب نيمه شعبان اين دعاي دعاي تعليم داده شده از حضرت صادق عليه‌السلام را قرائت كند: «اَللّهُمَّ اَنْتَ الْحَىُّ الْقَيومُ الْعَلِىُّ الْعَظيمُ الْخالِقُ الرّازِقُ الْمُحْيى الْمُميتُ الْبَدىَّءُ الْبَديعُ لَكَ الْجَلالُ وَلَكَ الْفَضْلُ وَلَكَ الْحَمْدُ ولَكَ الْمَنُّ وَلَكَ الْجُودُ وَلَكَ الْكَرَمُ وَلَكَ الاْمْرُ وَلَكَ الْمَجْدُ وَلَكَ الْشُّكْرُ وَحْدَكَ لاشَريكَ لَكَ يا واحِدُ يا اَحَدُ يا صَمَدُ يا مَنْ لَمْ يلِدْ ولَمْ يولَدْ وَلَمْ يكُنْ لَهُ كُفُواً اَحَدٌ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاْغفِرْ لى وَارْحَمْنى وَاكْفِنى ما اَهَمَّنى وَاقْضِ دَينى وَوَسِّعْ عَلَىَّ فى رِزْقى فَاِنَّكَ فى هذِهِ اللَّيلَةِ كُلَّ اَمْرٍ حَكيمٍ تَفْرُقُ وَمَنْ تَشاَّءُ مِنْ خَلْقِكَ تَرْزُقُ فَارْزُقْنى وَاَنْتَ خَيرُ الرّازِقينَ فَاِنَّكَ قُلْتَ وَاَنْتَ خَيرُ الْقاَّئِلينَ النّاطِقينَ وَاسْئَلوُا اللّهَ مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِكَ اَسْئَلُ وَ اِياكَ قَصَدْتُ وَابْنِ نَبِيكَ اعْتَمَدْتُ وَلَكَ رَجَوْتُ فَارْحَمْنى يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ»؛ خدايا تويى زنده پاينده والاى بزرگ آفريننده و روزى دهنده زنده كننده و ميراننده آغاز كننده و پديد آورنده، براى تو است بزرگى و از آن تو است فضيلت و ستايش و از آن تو است نعمت و جود و خاص تو است بزرگوارى و از تو است فرمان و شوكت و خاص تو است سپاسگزارى كه يگانه‌اى و شريكى برايت نيست، اى يگانه، اى يكتا، اى بى‌‌نياز، اى كه فرزندى ندارد و فرزند كسى نباشد و نيست برايش همتايى برايت نيست. درود فرست بر محمد و آل محمد و بيامرز مرا و به من رحم كن و كفايت كن، از من آنچه فكر مرا به خود مشغول كرده و قرضم را ادا كن و در روزيم گشايش ده زيرا كه تو در اين شب هر كار محكمى را از هم جدا كنى و هر يك از مخلوقات خود را بخواهى روزى دهى، پس روزيم ده كه تو بهترين روزى دهندگانى زيرا تو خود گفتى و تو بهترين گويندگان و ناطقان هستى كه فرمودى "از خدا بخواهيد از فضل او " پس من از فضل تو مى‌خواهم و تو را قصد كردم و به فرزند پيمبرت اعتماد كردم و به تو اميدوارم پس به من رحم كن، اى مهربانترين مهربانان!
ـ در اين شب دعايي كه حضرت رسول (ص) مى‌خواندند، بخواند: «اَللّهُمَّ اقْسِمْ لَنا مِنْ خَشْيتِكَ ما يحُولُ بَينَنا وبَينَ مَعْصِيتِكَ وَمِنْ طاعَتِكَ ما تُبَلِّغُنا بِهِ رِضْوانَكَ وَمِنَ الْيقينِ ما يهُونُ عَلَينا بِهِ مُصيباتُ الدُّنْيا اَللّهُمَّ اَمْتِعْنا بِاَسْماعِنا وَاَبْصارِنا َ قُوَّتِنا ما اَحْييتَنا وَاجْعَلْهُ الْوارِثَ مِنّا وَاجْعَلْ ثارَنا عَلى مَنْ ظَلَمَنا وَقُوَّتِنا ما اَحْييتَنا وَاجْعَلْهُ الْوارِثَ مِنّا وَاجْعَلْ ثارَنا عَلى مَنْ ظَلَمَنا وَانْصُرنا عَلى مَنْ عادانا وَلا تَجْعَلْ مُصيبَتَنا فى دينِنا وَلا تَجْعَلِ الدُّنْيا اَكْبَرَ هَمِّنا وَلا مَبْلَغَ عِلْمِنا وَلا تُسَلِّطْ عَلَينا مَنْ لا يرْحَمُنا بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ»؛ خدايا بهره ما كن از ترس خود، بدان اندازه كه حائل شود ميان ما و نافرمانيت و از اطاعت خويش بدان مقدار كه ما را به خشنودى و رضوان تو برساند و از يقين بدان حد كه به وسيله آن ناگواري‌هاى دنيا بر ما آسان گردد، خدايا ما را به گوش‌هايمان و ديده‌هامان و نيرويمان تا زنده‌ايم بهره‌مند ساز و آن را وارث ما گردان و خون ما را به گردن كسى انداز كه بر ما ستم كرده و يارى ده ما را بر كسى كه با ما دشمنى كند و مصيبت ما را در دين‌مان قرار مده و دنيا را بزرگترين اندوه ما قرار مده و نيز آخرين حد دانش ما قرارش مده و مسلط مكن، بر ما كسى را كه بر ما رحم نكند، به رحمتت اى مهربانترين مهربانان!
ـ هر يك از ذكرهاي «سُبْحانَ اللّهِ»، «الْحَمْدُلِله»، «اللهُ اَكْبَرُ» وَ «لا اِلهَ اِلا اللهُ» صد مرتبه گفته شود، تا خداوند تعالى گناهان گذشته او را بيامرزد و حاجت دنيا و آخرت او را برآورد./1290
